Σε αυτό το συμπέρασμα συγκλίνουν όλο και περισσότερες έρευνες, αναδεικνύοντας την πιο απλή σωματική δραστηριότητα σε φυσικό όπλο κατά της στυτικής δυσλειτουργίας.
Οπως όμως και στην περίπτωση των περίφημων χαπιών, θα πρέπει να αποφεύγεται η υπερδοσολογία -η υπερβολική προπόνηση εν προκειμένω- καθ' ότι προκαλεί απότομη πτώση της τεστοστερόνης και συνεπώς της λίμπιντο.
Τις αφροδισιακές ιδιότητες του τρεξίματος επιβεβαίωσε πρώτη μία σχετική έρευνα από μελετητές του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, καθώς διαπιστώθηκε ότι οι σεξουαλικές επιδόσεις των δρομέων ηλικίας 40 έως 60 ετών δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτές των εικοσάρηδων.
Την ίδια στιγμή σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τον βρετανικό φιλανθρωπικό οργανισμό Sue Ryder Care και στην οποία συμμετείχαν 2.000 δρομείς, το 3% δήλωσε ότι έκανε σεξ τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα, το 10% τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, ενώ αντιθέτως όσοι ακολουθούσαν καθιστική ζωή δεν συνευρίσκονταν ερωτικά με τον σύντροφό τους συχνότερα από μία φορά τον μήνα.
Πότε φτάνει όμως η άσκηση να απειλήσει την ερωτική διάθεση; Για όσους τρέχουν συστηματικά, το όριο τίθεται στα 100 χιλιόμετρα την εβδομάδα, ενώ οι λιγότερο μυημένοι είναι καλύτερα να αυξάνουν σταδιακά την προσπάθειά τους.
Σε ό,τι αφορά τους επαγγελματίες αθλητές αντιθέτως, καλό είναι να αποφεύγουν τις ερωτικές επαφές τουλάχιστον για έξι ώρες πριν από τους αγώνες, αφού σύμφωνα με τον Φινλανδό μελετητή Ζακ Γουέιμπεργκ, το σεξ ρίχνει τα επίπεδα της τεστοστερόνης και σαμποτάρει τις αθλητικές επιδόσεις ιδίως των αθλητών του σπριντ, της άρσης βαρών και της ξιφασκίας.
Αντιθέτως, το σεξ συστήνεται πριν από τον αγώνα για τους τενίστες και τους ποδοσφαιριστές, αφού επιφέρει σχεδόν τη δράση ενός φαρμάκου β-αναστολέα, δηλαδή αγχολυτικού. Την ίδια στιγμή, πολύ πιο τυχερές αποδεικνύονται οι αθλήτριες για τις οποίες το προ-αγωνιστικό σεξ αποτελεί ένα είδος ντόπινγκ, καθώς ανεβάζει τη συγκέντρωση της τεστοστερόνης στο αίμα τους, κάνοντάς τες πιο εκρηκτικές και ανταγωνιστικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου